Eş ile anne-baba arasında kalmak...

Eşim, ailemin gelinlik beklentileri ve eleştirilerinden dolayı ailemle hiç görüşmek istemiyor. Ailemden nefret ediyor. Bana da bir erkek olarak kendisini aileme karşı savunmadığım için güven duymuyor. Şimdi benim ailem de hassas. Ben onlara birşey söylesem eşime böyle yapmayın diye kabullenecek yapıda değiller. Ben arayı bulmaya çalışıyorum hep. Bu yuvanın devamı için eşimin ailemle hiç görüşmeme isteğine evet desem ailemi kaybedeceğim. Eş ve aile arasında tercih yapmam gerekirse ne dersiniz?

-İnsanın ailesine karşı sorumluluğu olduğu gibi eşine karşı da sorumluluğu vardır. Hadiste ifade edildiği gibi herkesin hakkına saygı duymak gerekir. Kahramanlık bir tarafı yok saymak değil, her iki tarafı da var saymaktadır.
-Konuşmamakla bir yere varılamaz. İnsanların arasını bulmak için de diyalog gerekir. Bunun arabuluculuğu ise size düşer. Kulakları tıkayıp sorundan kaçmakla sorun çözülmez. Bilakis zamanla biriken karşılıklı nefretler patlamaya hazır bir bomba gibi olur. Tabii ki, konuşma üslubunu çok yumuşak tutmak, -hangi tarafla konuşursanız- onların haklı olan yönlerini teslim etmek gerekir.

Karşı tarafı- hatta çok zayıf de olsa- bazen haklı olduklarını söylemek onları psikolojik olarak rahatlatır ve bazı haksızlıklarını da kabul etmeye hazırlar. Konuşmayı sırası gelince anneden başlamak gerekir. Bir evladı olarak-hatırınızı da hatırlatarak- annenin şefkatinden istifade edebilirisiniz. Eşinizi de sözgelimi, “bir göz için çok gözler sevilir”, “insan bir gül için çok dikenlere katlanır” türünden duygulara hitap eden ifadelerle daha duyarlı, daha tahammüllü bir çizgiye çekebilirisiniz.
-Ailenizin- ve de eşinizin- dinî bağları güçlü ise, bu konuda Kur’an ve hadislerden faydalanarak onları ikna etmek gerekir. Eğer böyle değilse, yine de haksızlık yapmanın, zulmetmenin vicdana sığmayan, insanlığa aykırı bir şey olduğunu güzelce anlatmak gerekir.
-Şahsen biz, size bir tercih önermiyoruz. Herkesten önce sizin sabırlı olmanız, Kur’an ve hadislerle hakları belli olan ana-babaya karşı görevlerimizi zaten biliyoruz. Bunlar bir kenara atılır mı? Fakat bu gerçeğin yanında Veda hutbesinde özellikle vurgulanan “kadınlar hakkında Allah’tan korkun, şunu bilin ki, onlar Allah’ın yanınızdaki emanetleridir” (Ebu Davud, Menasik, 57; Mecmau’z-Zevaid, 3/266) mealindeki nebevî ferman da ortadadır. Ayrıca “Sizin en hayırlınız, eşlerine karşı en iyi davrananlarınızdır ve aranızda eşlerine karşı en iyi davranan benim” (Aclunî,1/386) mealindeki hadis-i şerif de bize çok şey anlatmaktadır. Nasreddin hocanın kırmız boncukları yerine, her iki tarafa da mavî gülücükler dağıtmanızı tavsiye ederiz. Allah kolaylık versin.
Yrd. Doç. Dr. Niyazi Beki


Yazar: www.sorularlaislamiyet.com

“Sizin en hayırlınız, eşlerine karşı en iyi davrananlarınızdır ve aranızda eşlerine karşı en iyi davranan benim”

Allah razı olsun