Peygamberimizin takva çerçevesi

Takva ve hayırlı amel, kişiyi Cenab-ı Hakk’ın rızasına götüren önemli iki esastır. Hayırlı amel ile manevi kazanımlar sağlanır
Ali İhsan Er'in yazısı

Allah’tan hakkıyla korkmaya takva, takvayı hayat felsefesi olarak benimseyen, duygu, düşünce ve amellerini buna göre ayarlayan insana da müttaki denilir. İstikamet ise, hayatı Allah Resûlü’nün verdiği ölçülerde yaşayıp, ifrat ve tefritler içine düşmemeye denir. Müslüman, her davranışında olduğu gibi takvada da istikamet üzere olmalıdır.

Takva adına Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) belirlediği çerçevenin ötesinde bir kısım zorlayıcı unsurlar ortaya koymak ve pratikte de onları uygulamaya çalışmak dinin koyduğu sınırların dışına taşmak demektir. Takva mevzuunda dikkat edilmesi gereken esaslardan birisi de helal-haram meselesidir. Zira büyük-küçük haramlara karşı tavır almayan ve bu mevzuda dikkatsiz yaşayan kişiler, gerçek takvayı yakalayamazlar. Böyleleri Kur’ân’ı okusalar da o âyetlerin insan ruhunda uyardığı manevi lezzeti duyamazlar.

Çünkü Kur’ân-ı Kerim, muttakileri hidayete eriştiren bir kitaptır. Müttakinin temel özelliği ise haramlardan olabildiğine kaçınması ve farzları hakkıyla yerine getirmesidir. Gerçek takva mertebesine ulaşabilmede, dünyaya bakış açısının da önemli bir rol oynadığı söylenebilir.

Dünya, “inançsız bir insan için” cennettir

Evet dünyanın, insanları hem hayra hem de şerre sevk eden iki yönü vardır. Hadisteki ifadesiyle dünya, "müminin zindanı ve inançsız bir insanın ise cennetidir." Bir diğer ifadeyle ahiretin tarlasıdır. İnsan bu dünyaya bir defa gelir ve ahirette burada ektiklerini biçer.

Onun için burada bize ihsan edilen gençlik, sıhhat, zenginlik, hayat ve zaman gibi nimetlerin kıymeti bilinmeli ve bu nimetler en iyi şekilde değerlendirilmelidir. Çünkü bunlar bizim için dünyaları elde etmeye yetecek kredi kartları gibidirler. Ne var ki, bütün bu nimetlere sahip oldukları halde, deryada yaşayıp da onun kıymetini idrak edemeyen mâhiler gibi, bu nimetlerin şuurunda olmayan kimseler de yok değildir.

Özüne dön, tefekkür et!

Takvayı elde edebilme veya onda yeni yeni buudları yakalayabilmede bir diğer önemli mevzu da senenin belirli parçalarında gündelik işlerden sıyrılıp metafizik gerilimi sağlayabilecek şeylerle meşgul olmaktır. İnsan böyle dönemlerde dağarcığını doldurmalı, yeni mesai döneminde, burada kazandığı aşk u şevkle rantabl olarak çalışmalıdır.

Bu gayeye yönelik ayrılan zaman, hazırlanan zemin ve yapılan faaliyetler dünya ve ahiret hayatı için vazgeçilmez ve yeri de başka bir şeyle doldurulamaz olan dinamiklerdir. Kur’an’ın beyanına dayanarak takvaya ulaşmış insanların bir özelliğine daha temas edelim: Onlar ayakta iken, oturarak veya yanları üzerine yatarken, daima Allah’ı anarlar. Kendilerini O’nun varlık ve birliğine götürecek iç ve dış delilleri tefekkür eder ve Rabblerine şöyle yalvarıp yakarırlar: "Rabbimiz, bunu boş yere yaratmadın, Sen yücesin, bizi ateş azabından koru! Rabbimiz, Sen birini ateşe soktun mu, onu perişan etmişsindir, zâlimlerin yardımcıları yoktur.

Rabbimiz, biz, ‘Rabbinize inanın’ diye imânâ çağıran bir davetçi işittik, hemen inandık. Rabbimiz, bizim günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi ört, canımızı iyilerle beraber al. Rabbimiz, bize, elçilerine vaddettiğini ver, kıyamet günü bizi rezil, perişan etme. Zira Sen, verdiğin sözden caymazsın." (l-i İmrân, 3/191-194) Rabbimiz bizleri muttaki kullarından eylesin. Ramazan ayı vesilesiyle elde ettiğimiz manevi kazanımları Ramazan’dan sonra da devam ettirmemizi nasip eylesin. Amin. Bugün

AMİNN..


Dünya, “inançsız bir insan için” cennettir

Eline sağlık Adminim..