..Eller Var..

Konu: ..Eller Var.. Salı Şub. 16, 2010 9:43 am

Eller var

Karıştırıcıdır. Her şeyi karıştırır. Münasebetsiz ellerdir bu eller. Olur olmaz yere
sokulur. Girmemesi gereken yerlere girer. Karıştırıcı eller, pislikten
kurtulmaz. Çünkü karıştırma aşkı her şeyi kapsadığı
için, bunlar arasına pislik de girer. Bu tür eller
bulaştığı pisliğin faturasını kendi karıştırıcılığına kesmez.
“Oralarda ne arıyordun?” diyene, “Öyle her şeyi
ve her yeri karıştırırsan, boyuna kadar necasete batarsın” diyene
söyleyecek bir sözü yoktur.

Eller var.

Düzenleyici ve düzelticidir. Çapak gördüğü göze yumruk
olmaz. Kimseye hissettirmeden, bir ana şefkatiyle o çapağı alır.
Yüzün ve gözün güzelliğini çapağa feda
etmez. Değdiğini bozmaz, düzeltir. Düzelteceğim diye
“düz” hatta “dümdüz” etmez.
Çünkü bu eller, amuda kalkıp da dünyayı
düzeltme iddiasına soyunan “ters”lerin elleri değildir.

Eller var.

Hiçbir taşın altına girmeye yanaşmaz.
Nice taşlar, kayalar, dağlar kaldırılır. O
pamuk eller arazi olmuş, ortalardan tüymüştür. Ara ki
bulasın. Israrla o elleri arar gözleriniz, ama yok. Sıkıntıya
gelemez pamuk eller. Fakat dağlar gibi taşları taşımaktan yorgun ve
bitap düştüğü için ayağı sürçenleri,
tökezleyenleri görmeye görsün bu eller. Hemen
ovuşturma vaziyetine girerler. Utanmadan yakasına sarılır, tokatlamaya
yeltenirler. Utanmaz eller. Taşın altına sokmaya gelince toz olan bu
eller, yakaya sarılmaya gelince aslanpençesi kesilir. Kırılası
eller o eller.

Eller var.

Pamuk değil, nasır tutmuştur. Neden olacak?
Elbet, her yarım kalmış yükün altına girdiği için.
Her hayırlı teşebbüsün ucundan tuttuğu
için. Her yükü ağıra el atığı için. Her yolda
kalmışın kolundan tutup kaldırdığı için. Her dermanı
tükenmişe derman kattığı için. Öpülesi eller o
eller.

Eller var.

Vuracağı yeri bilmez,
duracağı yeri bilmez. Kabarmış bir koltuğun elleridir bunlar.
Sürekli tokat halinde gezer. Hiçbir şey bulamazsa, havayı
tokatlar, suya yumruk atar. El ele vermişler zincirine girip, diğer
ellerle birleşmez bu eller. Aksine birleşmiş elleri
çözüp ayırır, kırıp koparır. Kırıp koparacağı
başkalarının eli tükenirse, bu kez kendi ikizine yönelir, onu
kırar, ona vurur.

Eller var.

Vuracağı yeri de bilir,
duracağı yeri de. Dostu da tanır, düşmanı da. Yalnız dosta değil,
düşmana bile rahmettir o eller. Yara sarar, ayıp örter. Bir
ananın elleri gibi, okşayacak yetim, yaşını silecek öksüz,
sıvazlayacak kırık yürek arar. Yıkılmışları yapar, dağılmışları
toplar, yarımı tamamlar, tamamı kucaklar, ayrılanı birleştirir,
birleşeni sıklaştırır.

Eller var.

Her önüne gelenden bir şeyler ister. Hiç işe girişmez, hep beleşe girişir.
Sürekli istemek için açılır. Almaya bayılır,
vermekten nefret eder. Bu ellerin bildiği tek dua “Rabbena hep
bana”dır. Böyle elleri bin kez de doldursanız, bin birinciyi
ister. Hapsini de kendi cebine boşaltır. Başka elleri de görmek
gibi bir derdi yoktur. Bencil eller bu eller.

Eller var.

Hep almaz, ama hep verir.
İddialı değildir, fakat kararlıdır. O elleri herkes ortalarda
görmez. Muhatabının gözüne sokulmaz. Alkışı hak edeni
alkışlamaktan çekinmez, fakat kendisi alkış istemez. Verirken
görünmemek için köşe bucak saklanır. O eller, bir
Allah´tan ister, başkasından istemektense taş kesilmeyi tercih
eder. Fedakâr eller o eller.

Eller var.

Sürekli bedduaya durur.
Bedduaya duran, suizanna ayarlı, kara yüreklere bağlı eller
bunlar. Armudun sapı der, beddua eder. Üzümün
çöpü der, beddua eder. Kusursuz kadı kızı arar, fakat
kendisi pür-taksirdir. Herkese beddua için açılan bu
uğursuz eller, herkesin ellerinin kendisi için duaya kalkmasını
bekler. Bunu bulamadığında da yumruk olur, sağa sola saldırır. Haddini
bilmez, kadir bilmez eller.

Eller var.

Sürekli duaya durur.
Peygamberlerin ellerinden bir hisse kapmıştır. Dostlarına değil
sade, düşmanlarına bile duaya durur. Sevdiği güllerin
dikenleri tarafından kanatılınca, gülü kökünden
sökmeye kalkışmak gibi bir cinayet işlemez bu eller. Aksine,
gülünü sevdiği için, kendini kanatsa da, dikenini
de sever. İçinde hayır olan bir yüreğe bağlı eller bunlar.
İçinde umut ve sevgi olan bir yüreğe bağlı eller…

Ellerinize bakın, kendinizi tanıyın! Zira onlar, sizin aynanızdır.

» Eller Karıncalanana Dek DUA..