Kulu YükseLten “Yâ Râfi”

Konu: Kulu YükseLten “Yâ Râfi” Ptsi Tem. 13, 2009 12:57 pm

Yâ Râfi’: Râfi, kaldıran, yükselten, dereceleri yükselten ve yüksek olan anlamlarına gelir. Gönülleri iman ve irfan ışığıyla parlatan, yüksek gerçeklerden haberdar eden yüce Allah'tır. Her yönüyle yüce ve yüksek olan O'dur.

“Şol gökleri kaldıranın
Donatarak dolduranın
Ol! deyince olduranın
Doksan dokuz adı ile”
( N. Yıldırım Gençosmanoğlu)

Âlemlerin Sultanı Ulu Allah’ım,
Ey Sevgili, En Sevgili,
Ben senin aciz bir kulunum. Ol! Dedin kendimi bildim. “Ben Rabbinizim dedin, kâlû belâ dedim. Şimdi büyük bir hayretin gemisinde Ummanlarında geziniyorum. Derya içindeki balıklara inat, bütün hiçliklere inat, suları kurumuş çeşmelere inat senin denizlerinin her katresinde senden bir iz, senden bir öz buluyorum. Ayetlerin bin efsun damıtıyor ruhuma. Çok önceleri, çok öteleri hatırlatıyor bana. Hüseyni makamında bir ilahinin ezgisi düşüyor aklıma. Seni söylüyorum, içim şerha şerha yarılarak. Sana gelmek istiyor yorgun yüreğim. Yorulmuşum dar-ı dünya denen gurbette. Sözler seni söylüyor… Aslında her şey seni hatırlatıyor, seni zikrediyor. Sen öylesine büyük, öylesine lütufkar, öylesine ulusun Allah’ım...
Bana unuttuğum ne varsa hatırlat Allahım. Hasta ve yorgun düşmüş hıfzımın dehlizlerini efsununla doldur. Doldur ki başka bir şey dolmasın can evime..
Sen istersen her şey olur. Şüphesiz sen yüceltensin, koruyansın, saransın...
Can senin, canan senin, Yar senin, yaran senin… Yedi kat perde içre, içini saran senin….
Dilersen ârif eylersin
Dilersen mârif…
Bizi şefkatinle sar Allahım, rabbim.

*Dilerse derece verip
Abdı yücelten “Yâ Rafi’”

Dilerse toprağa vurup
Elbet alçaltan “Yâ Râfi’”

Sultanım,
Yâ Râfi, En sevgili,
Şimdi mevsimlerden bahardır. Sessiz vadilere sığınan, her dem seni zikreden çiğdemlerin, sümbüllerin, lalelerin senin güzelliklerini bu kez bahar elbisesiyle ifşa ediyor… Sen dilersin bahar olur, sen dilersin yaz gelir. Sırlarının sırrına ermek için ruhumuza üfürdüğün şifreleri çöz dersin, çözeriz. Sen istemeseydin bir toz zerreciği dahi kalkmazdı yerden Rabbim. Cümle mahlûkatın ahenkle yürüyüşü, her yürüyüşün sana doğru gelişi, her gelişin sende kayboluşu… Sendendir. Nedenleri, niçinleri bıraktım artık bir tarafa… Kalbimin kadim elifi şahittir ki senden başka hiçbir şeyi tanımaz oldum. Çünkü her şey sensin. Her şey senin Rabbim…
Can senin, canan senin,Yar senin yaran senin…Yedi kat perde içre, içini saran senin….
Dilersen ârif eylersin
Dilersen mârif…
Bizi şefkatinle sar Allahım, rabbim.

Dilerse âlim eyleyen
Sırrından malum eyleyen
Rütb-i ilim eyleyen
Derece katan “Yâ Râfi’”

Ey Büyük Allahım,
Sultanım,
Yâ Râfi,
Asıl yoksulluğun kendi içsel yoksullukları olduğunu bir kez dahi düşünmeyen kullarının arasından beni kıyılarına çek. Nurunla aydınlat karanlıklarımı. Masivanın ellerinden sıkı sıkıya yapışan, yarını ezberinden çıkaran kullarına akıl ver, izan ver, marifet ver. Kuruyan yürekleri yeni baştan yeşert. Bahar yeni baştan uyanırken, çiçekler tohumlarını çatlatıp başlarını uzatırken mevsimin penceresine, dağ yeni baştan silkelenirken, gökyüzü maviyi kuşanırken, göçmen kuşlar dönerken, güneş yükselirken, deniz durulurken biz uyanmaz olduk gaflet uykularından. Verdiğimiz sözden dönmüş, dünü unutmuş, hafızası silinmiş günahkâr kullar gibiyiz kapında. Acılar içindeyiz.
Sen istersen her olur. Şüphesiz sen yüceltensin, koruyansın, saransın.
Can senin, canan senin,Yar senin yaran senin…Yedi kat perde içre, içini saran senin….
Dilersen ârif eylersin
Dilersen mârif…
Bizi şefkatinle sar Allahım, rabbim.

Dilerse ârif eyler O

Dilerse şerîf eyler O
Vasfile mârif eyler O

Kulu yükselten “Yâ Râfi”

Ey Sevgili Sultanım,
Yâ Râfi,
Sen her kusurdan münezzehsin. Sıfatlarının tecellisini bir sanat zarafetiyle tarif kılan tecellinizin önünde eğiliyorum. Sanatın ne kadar eşsiz, ne kadar güzel ve ne kadar efsunkar Allahım. Yeryüzünü zerre zerre, adım adım, ova ova, yol yol, nehir nehir, dağ dağ, çiçek çiçek, ins ins var eden, kaldıran, olduran, güldüren, süsleyen sensin Allahım.
İnsan ruhunu gah bir baharın çiçek dolu gülşenine çeviren de, ayrık otlarının sardığı bir viraneye döndüren de sensin Allahım. İyiliğim senden, güzelliğim senden, hüznüm yine sendendir. Hikmetlerinin büyüklüğü karşısında kamaşan gözlerimi ne yana çevirsem, nizamının sonsuzluğunu ve bu sonsuzluğun mizanını ve bu mizanın tanzimini görüyorum. Şükrediyorum. Bir daha şükrediyorum.
Ey Rabbim... Sen istersen her olur. Şüphesiz sen yüceltensin, koruyansın, saransın.
Can senin, canan senin,Yar senin yaran senin…Yedi kat perde içre, içini saran senin….
Dilersen ârif eylersin
Dilersen mârif…
Bizi şefkatinle sar Allahım, Rabbim.

Emrindedir mansıp makam
Emrinde padişah hükkâm
Sevdiğini ebed muhkem

Rütbede tutan “Yâ Râfi”

Yâ Râfi,
Allahım, Allahım,
Seni zikretmekten bu gönül mesut, bu yürek mesrur. Meczup ruhum af dileyip yöneldi sana. Yüzümü çevirdim senden olan her şeye. Diz çöküp seccadenin çiçeklerini öpen bir kanadı kırık üveyik kuşuyum her dem seni seni zikreden... . Künyemize hangi hükmü koysan bilirim hayrımadır... Çiçekli bir seccadenin üzerinden sana iltica edip, kalbimi kadim bir zamana ekleyip el açıyorum. Emret Allahım... Kapına dilenciyim. Merhametine, şefkatine muhtacım. Heybem bomboş. Ey muhabbetin kaynağı, Ey Büyük Sultanım, beni bağışla, beni affet, beni sevdiklerine kat Allahım. Beni kıyılarına çek.
Ey Rabbim... Sen istersen her olur. Şüphesiz sen yüceltensin, koruyansın, saransın.
Can senin, canan senin,Yar senin yaran senin…Yedi kat perde içre, içini saran senin….
Dilersen ârif eylersin
Dilersen mârif…
Bizi şefkatinle sar Allahım, Rabbim.

Meryem Aybike Sinan

» Namazdaki Kulu Kaplayan Rahmet