AFÜV ( el-Afüvv) Günahları mahveden

Konu: AFÜV ( el-Afüvv) Günahları mahveden Ptsi Ağus. 03, 2009 8:20 pm

AFÜV ( el-Afüvv)
Günahları mahveden

“Fiil tecelliyatı olmadan, ne affedebilir, ne de kötülüğe iyilikle mukabele edebilir. Fiil yansıması ise her şeyin Allah’tan olduğunu bilmektir. Yani kahrı ve lûtfu aynı kaynaktan görüp, sebep olanı aradan çıkarmadıkça, affetmek,unutmak ve iyilikle mukabele etmek mümkün değildir.”

Kur’an-ı Kerim’de:

1) “Gafûr” ismi ile birlikte, İlâhi Affı pekiştiren bir muhteva içinde: Nisâ 43/ Hacc 60/ Mücâdele 2

2) “Kâdir” ismi ile beraber: Nisa 149

3) “Onlar affetsinler, hoş görsünler. Allah’ın sizi bağışlamasını istemez misiniz.?” Nûr 22. Âyette buyurulduğu gibi, Müslümanlar da bu fazilete davet edilmişlerdir. Ayrıca Âl-i İmrân 134. Âyette de insanları affedenler övülüyor. Bakara 178. Âyette, yakınlarımızın katilini affetmemiz tavsiye ediliyor.(Kısas âyeti)

4) Şirk ve küfür dışındaki bütün günahların bağışlanacağını gösteren : Nisâ 48/ Zümer 53

5) Nisâ 14,31,93/ Yunus 27/ Zuhruf 74. Âyetlerdeki, tevbe etmeden ölen günahkârın affı konusu (şirk ve küfür hariç) ortada kalmıştır. Ehl-i sünnet bu gibilerin de İlahi Af’dan yararlanabileceğini düşünmektedir.

6) Bakara 52. Âyette, Allah-ü Teâlâ, buzağıya tapan Ben-i İsrâil’i affettiğini; Âl-i İmrân 152. Âyette de Uhud savaşından kaçan Müslümanları affettiğini haber verir.

Allah , günahları imha eder, yok eder. Afüv ismi manâca Gafûr ismine yakın olduğu halde, Afüv isminde daha bir derinlik vardır. Gufran isminde günahları görmeyivermek vardır. Afüv isminde ise günahları mahvetmek, yok etmek vardır. Allah-ü Teâlâ asilere de kâfirlere de iyilik eder, nimetlendirir. Cezayı hemen vermez. Tevbelerine mukabil günahlarını siler. Biliyoruz ki tevbe edip, bir daha aynı günaha dönmemeye azmeden, hiç günah işlememiş gibidir. Afüv isminin mahiyeti ise, günahı silinen kişinin, aynen hiç günah işlememiş kişi gibi olmasıdır.

Afüv isminin kemali, cezalandırmaya kadir olan Allah’ın, lûtuf ile bağışlamasıdır. Burada bağışlayan, adaletinin gereği olan cezalandırmaktan gönüllü olarak vazgeçerek ve affetmek suretiyle suçluya bir ihsanda bulunmuş olur.

İlâhi Af, Allah’ın kullarının günahını tamamen silmesi, hatta Kiramen Kâtibin’e günahların kayıtlarını sildirmesi, kıyamet gününde bu günahlar ile ilgili kullarına hesap sormaması, hatta günahı işleyen kullara da mahcup olmamaları için bunları unutturmasıdır. Özet olarak Allah’ın Aff’ını sınırlandırmamak gerekir. Şirk ve küfür hariç bütün günahlar, şartları yerine getirilmek üzere affa uğrar. Esas mesele, kişinin imanındadır. Eğer iman ediyorsa, yukarıda sayılan şartları da yerine getiriyorsa , ameli eksik bile olsa, İlâhi Af’dan yararlanır. Çünkü imanı sebebiyle Mü’min olarak kabul edilir.

Bu ismin insana yansıması: Allah’ın Ahlâkına uygun bir şekilde olur. Kendisine kötülük yapanları affeder, hatta iyilikle mukabele eder. Affın bu şekilde olması demek, kalbde kinin kalmamış olması, hatta hatanın unutulmuş olması demektir. Bunun için de işlerin sahibinin Allah olduğunun bilinmesi lâzımdır. Yoksa hiçbir insan kendisine yapılanı unutmaz. Bu kadar affediciliğin oluşu , o kişide fiil tecelliyatının tamamlanmış olduğunu gösterir. Yani insanda fiil tecelliyatı olmadan, ne affedebilir, ne de kötülüğe iyilikle mukabele edebilir. Fiil yansıması ise her şeyin Allah’tan olduğunu bilmektir. Yani kahrı ve lûtfu aynı kaynaktan görüp, sebep olanı aradan çıkarmadıkça, affetmek,unutmak ve iyilikle mukabele etmek mümkün değildir. Kahrı da hoş, lûtfu da...

aysegulerdog.com

Konu: Geri: AFÜV ( el-Afüvv) Günahları mahveden Cuma Ağus. 07, 2009 7:23 am

AFÜV ( el-Afüvv) Günahları mahveden Imaj%20%2883%29

el-Afüvv, kullarının günahlarını kendilerinde sorumluluk kalmayacak bir şekilde affeden, amel defterlerinden günahları silen, hatırlayıp da mahcup olmasınlar diye de kuluna o günahı unutturan demektir.
Sizi, bir dost ile tanıştıracağım bugün! Ben, size sadece O’nun özelliklerini anlatacağım. Dilimin döndüğü kadar, yüreğimin güç yetirebildiği kadar anlatacağım O’nu...
Her şeyden önce O’nu, Habibinden, İki Cihan Serveri Muhammed Mustafa’dan (s.a.s.) dinleyelim:
Enes (ra): “Ben, Resûlüllah’ı (sav) şöyle söylerken işittim: ‘Allah-ü Teâlâ (cc) şöyle buyuruyor: ‘Ey Âdemoğlu! Sen bana dua ettiğin ve mağfiret umduğun müddetçe senden sudur eden günahının üzerini mağfiretimle örterim, hiç aldırış etmem. Ey Âdemoğlu! Şayet senin günahın bulutlara ulaşacak olsa, sonra bana istiğfar etsen, seni yarlığarım. İsyanının çokluğuna aldırış etmem. Ey Âdemoğlu! Sen bana yer dolusu hatalar getirip sonra bana bir şeyi eş tutmadan kavuşacak olursan, ben de sana yer dolusu mağfiret ederim.” (Tirmizî, Deavât, 106; Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 172.) buyurdu.
Ebû Hüreyre (ra)’dan rivâyetle Resûlüllah (s.a.s.) şöyle buyurdular:
“Allah Teâlâ Hazretleri diyor ki: “Kulum, hakkımda nasıl bir zan yürütürse ben öyleyimdir...” (Buhârî, Tevhîd, 15; Müslim, Zikr, 2, (2675); Tirmizî, Deavât, 142, (3598).
Ebû Musa (ra)’dan rivâyetle, Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurdular;
“Azîz ve Celîl Olan Allah, gündüz günah işleyenlerin tövbesini kabul etmek için gece boyunca rahmet kapısını açık tutar, gece günah işleyenlerin tövbesini kabul etmek için de gündüz boyunca rahmet kapsını açık tutar, bu güneş batıdan doğuncaya kadar böylece devam eder.” (Müslim, Tevbe, 31.)
İbn-i Ömer radıyallahu anhumâ “Ben, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken işittim” demiştir: “Mü’min kıyamet günü Rabbinin lütuf ve keremine o kadar yakın olur ki, Allah onu halktan gizler ve günahlarını itiraf ettirir:
-Şu günahını biliyor musun, şu günahını biliyor musun? der. Mü’min:
-Biliyorum yâ Rab, der. Cenâb-ı Hak da
-“Ben bu günah(ların)ı dünyada örtmüş gizlemiştim, bugün de bağışlıyorum” buyurur. Bunun üzerine o kimseye iyiliklerinin kaydedildiği defter verilir. (Buhârî, Mezâlim, 2, Tefsîru sûre (11), 4, Edeb, 60, Tevhîd, 36; Müslim, Tevbe, 52; İbni Mâce, Mukaddime, 13.)
Ebû Hüreyre (ra)’dan rivâyetle Resûllallah (s.a.s.) şöyle buyurdu:
“Kulun secdedeki anı, Rabbine en yakın olduğu andır; onun için (secdede) duayı çoğaltın” (Müslim, Salât, 215; Ebû Dâvûd, Salât, 152.)
Ebû Hüreyre (r.a)’dan rivâyetle, Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurdular:
“Bir kimse güzelce abdest alarak cuma namazına gelir, hutbeyi ses çıkarmadan dinlerse, iki cuma arasındaki ve fazla olarak üç günlük daha günahları bağışlanır. Kim hutbe okunurken çakıl taşlarıyla oynarsa, boş ve manasız bir iş yapmış olur.” (Müslim, Cum’a, 27.)
Yine, Ebû Hüreyre (r.a)’dan rivayetle, Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurdular:
“Cuma gününde bir zaman vardır ki, şayet bir Müslüman namaz kılarken o vakte rastlar da Allah’tan bir şey isterse, Allah ona dileğini mutlaka verir.” Resûl-i Ekrem o zamanın pek kısa olduğunu eliyle gösterdi. (Buhârî, Cum’a, 36.)
Ebû Hüreyre (r.a)’den rivayetle Nebi (s.a.s.) şöyle buyurdular: “Faziletine inanarak ve karşılığını Allah’tan bekleyerek Kadir gecesini değerlendiren kişinin geçmiş günahları bağışlanır.” (Buhârî, Îmân, 25, Salâtü’t-Terâvîh, 2; Müslim, Müsâfirîn, 175; Ebû Dâvûd, Ramazan, 1.)
Hz. Ebû Hüreyre (ra)’dan rivayet edilen bir hadîs-i şerifte, Rabbimizin her gecenin son üçte biri kaldığında dünya semasına nüzul edip “Yok mu bana dua eden, duasını kabul edeyim; yok mu benden isteyen, ona vereyim; yok mu benden bağışlanma dileyen, onu bağışlayayım” buyurduğu ifade olunmaktadır (Buhârî, Teheccüd, 14; Müslim, Müsâfirîn, 169.)
Yine, Ebû Hüreyre (ra)’den rivâyetle, Nebî (s.a.s.) şöyle buyurdular:
“Kim inanarak ve alacağı sevabı Allah’tan bekleyerek Ramazan orucunu tutarsa, geçmiş günahları bağışlanır.” (Buhârî, Îmân, 28, Savm, 6; Müslim, Sıyâm, 203; Ebû Dâvûd, Ramazan, 1.)
Hadis deryası Ebû Hüreyre (ra)’dan rivâyetle Resûlullah (sav) şöyle buyurdular:
“Umre, ikinci bir umreye kadar olan günâhlara keffârettir. Mebrûr haccın karşılığı ise ancak cennettir.” (Buhârî, Umre, 1; Müslim Hacc, 437; Tirmizî, Hacc, 88; Nesâî, Hac, 3.)
Ve Muhammed Mustafa (s.a.s.) buyurdular: “Şüphesiz Allah’ın yüz rahmeti vardır. Onlardan bir rahmeti ins, cin, hayvanlar ve böcekler arasına indirmiştir, işte onlar bu sebeple birbirine şefkat eder; bu sebeple birbirlerine acırlar. Vahşî, yavrusuna bu sebeple merhamet eder. Allah doksan dokuz rahmeti geriye bırakmıştır. Onlarla kıyamet gününde kullarına rahmet edecektir.” (Müslim, Tevbe, 19; Buhârî, Edeb, 19; Tirmizî, Deavât107; İbn Mâce, Zühd, 35.)
Sizlere bir “Dost”u anlatıyorum bugün...
O’nun kelâmını açtım, o Muhteşem Kitapta, O Yüce Dost kendini anlatıyordu biz kullarına.
O’nu dinledim, bütün yüreğimle:
Nisâ sûresi (4), 149: “Bir hayrı açıklar yahut gizlerseniz yahut da bir kötülüğü bağışlarsanız, biliniz ki, Allah da çok bağışlayıcıdır, her şeye hakkıyla kâdirdir.”
Şûrâ sûresi (42), 25: “Kullarının tevbesini kabul eden, kötülükleri affeden ve sizin yaptıklarınızı bilen O’dur.”
Şûrâ sûresi (42), 30: “Başınıza gelen herhangi bir musibet kendi ellerinizle kazandıklarınız yüzündendir. Bununla beraber Allah yine de çoğunu affeder.”
Zümer sûresi (39), 53: “De ki: “Ey haddi aşarak nefislerine karşı israf etmiş olan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümid kesmeyin. Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.”
Bakara sûresi (2), 186: “Şayet kullarım, sana benden sordularsa, gerçekten ben çok yakınımdır. Bana dua edince, duacının duasını kabul ederim. O halde onlar da benim davetime koşsunlar ve bana hakkıyla iman etsinler ki, doğru yola gidebilsinler.”
İşte Dost, canlar! İşte gerçek Dost!
Dost, istediğin an, en müşkil anında yanında olan, derdini anlattığın an, seni dinleyen, sorduğunda, hatta sormadan sana yol gösteren, seni sevgisiyle sarmalayan ve seni bir an bile yalnız bırakmayandır, canlar!
Dost, kusurlarını bağışlayan, seni rahmetle kucaklayan, seni her an gören, gözeten, her türlü kötülükten koruyan, sana kuvvet veren ve en zor anlarda elinden tutandır.
Dost sevgisini kaybetmekten korktuğun, O’nun sevgisini kaybetmektense, dünya ve içindeki her şeyden vazgeçebileceğin Yüceler Yücesinin adı değil midir canlar?
İşte dost, işte gerçek dost! Tek kapı!
O’nu aradınız mı hiç?
O’nu bulabilmek için hiç yandınız mı dostlar? Ellerinizi O’nun kudret eline uzattınız mı hiç?
Onunla buluşmak için, seccadenizi serip, “Allahu ekber” diyerek, dünyayı arkaya atıp, “O Dost”un huzurunda olmanın tarifsiz heyecanı ve keyfiyle başınızı, secdelere koydunuz mu hiç?
Lütfen yüreğinizi katın yaşamanıza. Bu takdirde dünyayı bambaşka bir gözle seyredecek ve hayatı inanılmaz derecede seveceksiniz!
Ey Afüvv olan, bağışlaması bol olan Rabbim!
Gecelerin huzur dolu bağrında, kulunun kalkıp dua etmesini bekleyen, af dilerse de affeden, haftanın her Cumasını af ve mağfiret günü olarak ilân eden, senenin pek çok günlerinde kullarına mağfiretini sağanak sağanak yağdıran, Arefe günü, kullarını anasından doğmuşa döndüren, tövbe kapılarını ölüm anına dek ardına kadar açık tutan, kuluna ümit kapılarını asla kapatmayan ve “Rahmetim gazabımı geçmiştir” (Buhârî, Tevhîd, 22, 28; Müslim, Tevbe, 15.) buyuran Rabbim!
Afüvv ismine sığınabilmek için bizlere affedici olmayı nasip eyle!
Ey Rabbim! A’râf sûresi (7)’nde (199): “Sen yine de affa sarıl, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.” buyuruyorsun. Bizlere, hoşgörülü olmayı, birbirimizin kusurlarını bağışlamayı nasip eyle.
Âl-i İmrân sûresi (3)’nde (134): “Onlar (o takvâ sahipleri), bollukta ve darlıkta infak edenler (Allah için harcayanlar), öfkelerini yutanlar, insanları affedenlerdir. Allah iyilik edenleri sever.” buyuran Rabbim!
Bizi, bu muhteşem âyetlerin gölgesinde yaşayanlardan, kitabını okuyup, hayatına geçirenlerden, ancak, affetmeyi becerebildiği için, Senden, affetmeni beklemeye hakkı olanlardan eyle. Âmîn.

» el-Afüvv | Ya Afüvv
» Namaz günahları affettirir
» Günahları örtün ki Allah da örtsün!