Esma-ül Hüsnâ - EL-HAFÎZ

“Koruyan, muhafaza eden.”

“Varlıkları,
kaderle tayin edilmiş bir ecele kadar,
zevale uğramaktan koruyan.”


“…Hem Rabbim sizin yerinize başka bir kavmi geçirir de siz O’na
hiçbir şeyle zarar veremezsiniz. Doğrusu benim Rabbim, her şeyi gözetleyip
koruyandır, Hafîz’dir.” (Hûd sûresi,57)











Hafîz: “Bütün varlık âleminin
plan ve programını

nur-u Muhammedî’de saklayan.”




“Bir ağacın bütün özelliklerini çekirdeğinde
derceden.”





“Birçok canlı
türünün planlarını yumurtalarında, birçoklarını da tohumlarında muhafaza eden.”






“İnsanın bütün
amellerini onun hafızasında kaydeden.”







“Hafaza meleklerine insanın bütün iyi ve
kötü işlerini kaydettiren.”





“İnsan-ı ekber denilen kâinattaki her şeyi
ve her hadiseyi levh-i mahfuzda yazan.”





Bütün bu saydıklarımız,
hafîziyetin yani hıfz edip korumanın en çok kullanılan mânâlarıdır.






Hıfzın
diğer bir mânâsı da, “hayata düşman olan unsurları dizginleyip, belli bir
ecele kadar yaşama fırsatı tanıyan” demektir.

Bu hıfz ve muhafaza
olmasaydı, ormanlarda vahşi hayvanlardan başkasının yaşamaması gerekirdi.
Ama gerçek hiç de öyle değil. Aslanlara, parslara, kaplanlara rağmen,
tavşanından tilkisine, ceylanından keçisine kadar nice hayvan türleri aynı mekân
içinde hayatlarını sürdürürler.








Bu hal bir hıfzedicinin varlığını, bütün
akıllara net biçimde gösterir.




Bu İsm-i Şerif'ten kulun alacağı en
önemli ders :



Bir muhasebe gününe doğru her gün bir adım
daha attığını düşünerek, günahlardan, haramlardan ve hatalardan uzak kalmasıdır.
Bedenini zararlı maddelerden koruduğu gibi, ruhunu, kalbini ve aklını da
şeytanın ve şeytan vazifesi gören dessas insanların şerrinden
korumasıdır.







Yazar: Prof. Dr. Alaâddin Başar