Peygamberimizin (a.s.m.) güzide sahabeleri namaza öylesine önem verirlerdi ki, onun uğrunda hiçbir engel tanımaz, savaş, yaralanma, ölüm bile vız gelirdi.
Dünyada iken Cennetle müjdelenenlerden Hz. Ömer (r.a.), kanlı bir suikaste uğramıştı. Yarasından kanlar akarken sabah namazını kılmış, namazı terk etmeyi aklından bile geçirmemişti.
Yine Hendek Savaşında yaralanan ashabın büyüklerinden Sa´d bin Muaz (r.a.) için mescidin içinde çadır kurulmuş, kanları akarken orada namazını kılmış ve bu hal üzere vefat etmişti. Hz. Sa’d, namaza büyük önem verir, asla terk etmezdi. Namaz onu öyle büyük bir makama çıkarmıştı ki, vefatından sonra çok üzülen Efendimiz (a.s.m.), şunları söylemişti:
— Sa’d’ın cenazesi üzerine Rahmân’ın Arşı titremiştir. Onun için daha önce yeryüzüne ayak basmamış 70 bin melek inmiştir.
Şu müthiş olaya bakın:
Peygamberimiz (a.s.m.) ve ashabı Zâturrikâ´ Savaşına çıkmışlardı. Bir yerde mola verildi ve Peygamberimiz Abbâd bin Bişr (r.a.) ile Ammar bin Yasir´i (r.a.) bir geçidin girişine nöbetçi tayin etti.
Bu iki zat geçidin ağzına gelince Ammar önce arkadaşının nöbet tutmasını isteyerek uyudu, Abbâd ise nöbet tutmaya başladı. Hz. Abbâd, ortalığın sakin olduğunu görünce gece namazına durdu. Fatiha’dan sonra Kehf Suresini okumaya başladı.
Onları izleyen bir müşrik, namaz kılan Abbâd´ın karaltısını görünce derhal bir ok attı ve ok eliyle koymuşçasına hedefini buldu. Ancak Hz. Abbâd, oku eliyle çıkarıp namaz kılmaya devam etti. Müşrik onun namaz kılmaya devam ettiğini görünce okun isabet etmediğini sanarak tekrar ok attı. Abbâd namazını bozmadan ibadetine devam etti. Derken üçüncü kez ok attı. Bir müddet sonra Hz. Ammar uyandı. Müşrik onların iki kişi olduklarını görünce kaçtı.
Ammar, arkadaşından akan kanları görünce:
— Sübhanellah! Sana ilk oku atınca beni niye uyandırmadın, diye sordu. Abbâd´ın verdiği cevaba dikkat edin kardeşlerim:
— Öyle bir sure okuyordum ki, kesmek istemedim. (Kütüb-i Sitte, c.10, s.199)
Bir başka rivayette:
— Eğer Resulüllahın verdiği nöbetçilik görevini aksatma korkum olmasaydı, ölünceye kadar namazdan ayrılmazdım, demiştir.
Bu nasıl imandır, bu ne muhteşem teslimiyettir ki, vücuduna saplanan okları, bir iğneden farksız görüyor?
İşte sahabenin dünyasında namazdan daha önemli bir ibadet, ondan daha değerli bir davranış yoktu. Onun uğruna canlarını, mallarını, her şeylerini feda etmekten çekinmezlerdi. Demek ki, namaz en değerli varlık olan canı bile hiçe sayacak kadar değerli, önemli, lezzetli, saadetli bir ibadettir.
Şunu da unutmayın: Hz. Abbâd´ın kıldığı farz değil, nafile bir namazdır. Sahabeler, günümüz Müslümanının namaza gösterdiği bahaneleri duysaydılar, herhalde acı acı gülerlerdi.
KAYNAK : Sabah Namazına Nasıl Kalkılır? - Cemil Tokpınar
Konu: Hz. Ömer yaralıyken bile sabah namazını kıldı 